басын біріктірген

См. также в других словарях:

• бас — амандық садақасы. Жеке басы үшін берілетін садақа, пітір. Кешкілікті ауызашар, таңертеңгілікті сәресі дейді. Ораза уақытында мұсылмандар семьясының әрбір басына б а с а м а н д ы қ (пітір) с а д а қ а с ы н төлейді (Ана тілі, 26.04.1990, 6). Бас… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ауан — 1 (Гур., Маңғ.) су сақтау үшін қазып жасалған шұңқыр 2 (Гур., Маңғ.; Орал, Орда; Түрікм., Таш.; Қарақ.) есі ауған, есалаң. Өзің айтқанға түсінбейтін а у а н с ы ң ғой (Гур., Маңғ.). Жанғали деген а у а н болулы. Ол неге болса, соған тиісіп,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• от — басын сабау. Қиянат, жәбір көрген адам қиянатшылға (озбырға) әлі жетпеген соң, оның үйіне барып, масқаралау мақсатында отының басын сабап, күлін шашу дәстүрі. – Құдайдан қорқып, аруақтан ұялсаң, болмай ма?! Бұл не қорлық! – деп, оның о т ы н ы ң… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• көз — … 2. Аттың шашасының жоғарғы жағына сіңір мен сүйектің арасына жиналған сары су. «К ө з» екі қалтадан тұрады. Томпайған ісікке үшкір бізді тықсаңыз сары су ағып кетеді (Алматы ақшамы, 13. 11. 1991, 3). Көз аңғалағы. Көз орналасқан бас сүйек… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• көк — зат. 1. Керегенің сағанақтарын тізіп қосу үшін ірі қараның (түйенің, өгіздің) иленбеген мойын терісінен тілінген қайыс таспамен көктейді де көктің екі басын жара тіліп, ұшын сол тілікке тигізіп түйеді. 2. Кереге торларының көктеулі буындары. зат …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• бодық — (Монғ.) қызған отпен, таспен пісірген ет. Бодықты екі түрлі әдіспен пісіреді: 1) малды бауыздап, іші қарнын алып, іші қарнын алған жерін қайта тігіп, отқа құйқалап үйітеді. Бірнеше жерге құмды, тасты от жағып, қызған тасты ішіне нығыздап салады… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• бүкпе — 1 (Қост., Жанг.) шаңырақтың жарылған жерін қосып тұратын шалғының белбеуі секілді бүкпе ағаш. Шаңырақтың жарылған жерін б ү к п е м е н қосып қойсаң, мықты ұстайды (Қост., Жанг.) 2 (Жамб., Шу) жас ағаштың басын иіп жасаған күрке. Б ү к п е н і… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• мүттәйім — Қ орда., Арал; Жамб.: Луг., Жуа., Қорд.; Алм.: Кег., Жам., Қаск., Нар.; Шымк.: Қызылқ., Арыс) ұры, зорлықшы, өтірікші. Әбден м ү т т ә й і м болып алған адамдар (Шымк., Арыс). Әулиесінген м ү тт ә й і м менен қашып құтылмас (Алм., Кег.). Ол өзі м …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• ақбөкенше — үст. Ақбөкен тәрізді, ақбөкен сияқты. Сондай кезеңдерде елімізді билеп, а қ б ө к е н ш е жорытып, мекен далада босып жүрген тайпа руұлыстардың басын біріктіріп, ұлт етуге ұмтылған (А. Сатаев, Бәрі де., 65) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• аңсарлы — сын. Аңсап жүрген, құмартқан. «Алтын жұлдызды» жігіттермен арулар туралы романдар тасқыны әбден асқынып тұрған кезде оқыдық (Ә. Нұрпейісов, Соңғы., 446). Осынау тағдырлы ұлт азаттық қозғалысы туралы шығарылған дастандардың, а ң с а р л ы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• бәңгіт — ет. Бәңгі ету, басын айналдыру, мас қылу. Жас сұлтан әр жерде бұл ішімдіктің дәмін татып жүргенін, адамды пәлендей б ә ң г і т п е й т і н і н айтып, әлгі ыдысына тамсана қарап қойды (Қ. Тоқмырзин, Керзаман, 3, 86) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі